“İlk”ler unutulmaz(mış)… Teamül budur… Buna inanılır... Bu yüzden hep “İlk”lere düzülür methiyeler… Ama ben biraz farklı düşünüyorum… Ve asıl, “Son”ların unutulmayacağını iddia ediyorum… Belleklerdeki “Unutulmazlık” payesini, “Son”(lar)a vermeyi daha uygun buluyorum. “Her şeyin temeli ‘Son’dur” diyen Aristo ile aynı fikirdeyim yani… *** “Son”un etkisi “İlk”ten daha fazladır bence. Enfes bir ziyafetin finalinde yenen tatlı misali… “Son” kalır insanın aklında… Gönül, en son yaşadığını… Kulak, [...]
Uğur Oral
Fikirlerine değer verdiğim, saygı duyduğum bir büyüğüm var. Çok eski bir dostumun da babası aynı zamanda. Yetmiş yaşını çoktan geride bırakmış… Geçenlerde karşılaştık; çay içiyordum, masaya davet ettim. Çocuklar gibi heyecanlı bir hali vardı sohbete başlarken. Gözlerinin içi parlıyordu. “Yeniden öğrenci oluyorum Uğur.” dedi bakışlarına yerleşen bir gururla. Zamanında hukuk fakültesinde öğrenciymiş. Yarım bırakıp başka bir bölüme geçmiş. Beş [...]
Çağı yakalayanlardan mısınız? Çağa yakalananlardan mı? Hayır, hiç de aynı şeyler değil aslında. Çağı yakalamak, yeniliklere vakıf olmak, günün koşullarına uyum sağlamak demek. Çağa yakalanmak ise, yeni düzenin hayatınızı ele geçirmesi… Adeta sizi zorla kendisine uyarlaması. Tüm eski zevklerinize, alışkanlıklarınıza format atıp, metazori, yeni bir kalıba sokması… *** Çağı yakalamak zorunluluk… Çağa yakalanıp yakalanmamak ise bireysel bir tercih, bir duruş. Misal, günümüzün [...]
Yıllar önce bir belgeselde izlediğimde, hayretler içinde kalmıştım. Dev köpek balıklarının yanında yüzen balıklar vardı. O heybetli, ürkütücü, ne yapacağı kestirilemeyen köpek balığının yanına nasıl oluyor da korkusuzca yaklaşabiliyorlardı? Hatta yaklaşmak ne kelime, adata [...]
Öznesini insanın oluşturduğu her eylemin “olmazsa olmaz”ıdır saygı... Temel taşıdır… Aşkın da… Dostluğun da… Medeniyetin de… Barışın da… Demokrasinin de… Özgürlüklerin de… İnsan olmanın da… *** “Günümüzde, insan ilişkilerinde saygı gittikçe azalıyor,” desem itiraz eden çıkmaz herhalde… Birçok sebebi var bunun [...]
Dünyaca ünlü kemancı Fritz Kreisler konserini bitirmiş, salondan ayrılıyormuş. Bir hayranı yaklaşmış yanına. “Üstat” demiş, “Sizin kadar mükemmel çalabilmek için tüm ömrümü kemana verirdim.” Gülümseyerek yanıtlandırmış hayranını Kreisler; "Ben verdim." *** “İyi yemek, kısık ateşte pişer” [...]
Yıllar önce kafama koymuştum, öğrenecektim ata binmeyi. Yolum bir çiftliğe düşmüştü, atlar da vardı. Binmek için izin istedim, “olur” dediler. Bir “ilk” olacaktı benim için. Kahverengili beyazlı, iri yarı bir attı; Şahsuvar’dı adı… Atın sırtına [...]
Bilmiyorum, hiç balık avladınız mı? Herhangi bir hobiden ziyade, adeta bir tutkudur benim için balıkçılık. Daha yedi yaşındaydım ilk balığımı tuttuğumda. O gün bugün misina hiç düşmedi elimden. Denemediğim türü kalmadı balıkçılığın. Su altında dalarak, [...]
Tevazu, insanı yücelten faziletlerin başında gelir. Buna itirazı olan çıkar mı? Sanmam… İstisnasız, tüm dinler ve bütün ahlaki normlar, kişiye alçak gönüllü olmasını salık verir. Yazılı ve sözlü tüm öğretiler hemfikirdir tevazu konusunda… Tarih boyunca [...]
Her geride kalan 365 günün ardından, yeni başlayan yıldan talepleri, dilekleri olur insanın. İnanmanın ve ümit etmenin en safiyane halidir bu beklentili ruh hali. Mucizelere duyulan inancın dışa vurumudur biraz da. Ve yeni başlayan [...]
En yeniler
- Virüs 0
- Dünyanın organize olma biçimi ; Tensegrity 0
- DOĞUM 0
- Son 0
- Hasan Tahsin 0
- PARABOLANİLER: HYPATİA’NIN KATİLİ HAYIRSEVER KEŞİŞLER 0
- Dijital Mezat 0
- KEFERE’NİN SESSİZ ÇIĞLIKLARI 0
- ANADOLU ‘DA ANA TANRIÇA İZLERİ 0
- Köy Enstitüleri 0
- Dijital Bayram 0
- En Hüzünlü Eylül – Osman Balcıgil 0
