Başını kuma gömüp yaklaşan fırtınayı görmezden gelerek yok olmak ya da ayağa kalkıp gerçeğin peşinde ilerleyerek var olmak arasında seçim yapacak olan sensin. Bugünün dünyasında, yaşadıklarının gölgesinde nereye gidiyorsun? İnsanı, dünyayı yok sayarak insanlığı kaosa sürükleyen sistemin yöneticisi Mayer... İnsanlığa bir çıkış yolu yaratmak için kendinden vazgeçen Hermes... Sistemin yaşattıklarıyla bir tetikçiye dönüşen [...]
“Yüz gram pastırma kadar değerin var mı?”. Olmayabilir. İnan bana, olmayabilir. Ama, ola da bilir. Bu tamamen, seni yiyene verdiğin haz ile ilgilidir. Diyelim ki, sinirli bir şeysin. Dış arasına girdin, uğraş Allah uğraş, nafile. Ömür törpüsü yanında carrera mermeri. İşte, o kadarsın! Diyelim ki, Kastamonu’da Tabakoğlu işlemiş seni, kuş gönü’den öte, bir ipek yapraksın hay mübarek. [...]
Kapak fotoğrafımdan hareketle filanca anaokulunda okuduğum keşfedilince, "o anaokulunda yaşanmış, hatırladıkça utanmazca güldüğüm çok sabıkam var." demiştim. Toplumun baskıları bizi boğmadan önce çok eğlenceliyiz aslında, çok neşeliyiz. Büyümek dediğimiz şey, utancı, utandırılmanın hapishanesini öğrenmek demek. Oğlumun anaokulunda, uygunsuz davranışlar, çocuklar korosunun "çok ayıp, bebek!" şarkısıyla küçümseniyordu. "Bebek misin, artık büyü, 3 yaşına geldin" filan... Halbuki [...]
17 Mart 1940; “Köy Enstitülerinin Kurulduğu tarih”. Zaman, zaman kendi mi sorguluyorum!..Konuşmada benden daha iyi Atatürkçü yoktur. Hepimiz ateşimizi konuşarak söndürüyoruz. Taksimden İstiklal Caddesine doğru yürürken sol köşedeki Garanti [...]
“Vikingleri Viking yapan büyük kuzey rüzgârıdır.” Eski Norveç Deyişi “Vikingler veya Norslar İskandinavyalı korsan ve tüccar kavimdir. Yılın büyük kısmını denizlerde geçirmiş olan savaşçı bir halktır. 8-11. yüzyıllar arasında kuzeybatı Avrupa'da [...]
Şöyle bir geriye bakınca görüyorum ki bugüne kadar yaptığım ettiğim her ne varsa aslında hepsi sevilmek, kabul edilmek, takdir görmek böylece de kendimi var edebilmek üzerineydi. Kafası kopuk tavuklar gibi [...]
Hayatımda en çok güldüğüm gece çok sevdiğim Nejat amcamı (*) öyle genç bir yaşta toprağa verdiğimiz günün gecesiydi. Kuzenlerim, kardeşim dahil onu anlatılmaz bir sevgiyle seven altı-yedi kişi, kalabalık cenaze [...]
Beslenme; günümüzde bir çoğumuz için sosyalleşme aracı, bazılarımız için de mutlu olmanın en ulaşılabilir yolu iken,bazılarımız için ise sadece doymak için yapılması gereken bir işlem... Hangisi olursa olsun, sonuçta her canlı [...]
Ahçı gitti tadı hala damakta... Neredeyse son nefesine kadar kalem tutan ve iş yapan İhap Hulusi, Picasso ya da Rodin kadar önemli bir sanatçıydı. Doğumunun 100’üncü yılında (1998) yayınladığım “Müsellesten Üçgene” [...]
O isminden çok kendisine yakıştırılan “edebiyatın gamlı prensesi, lirik prenses, dişi Oğuz Atay” gibi lakaplarla tanınan bir yazardı. İntihara meyilli olduğu söylendi. Mutsuzluğundan bahsedildi. Depresif hallerinden dem vuruldu. Kimileri bu [...]
