Hayat Göründüğü gibi Değil
Bütün gece uyku tutmamıştı. Sabahı karşılamak için sevmesede sallama çay yaparak balkona çıktı, Çayını yudumlarken öylece boş boş uzaklara baktı. Bu arada sanki bir hıçkırık sesi, ağlamaya benzer bir ses duydu. İyice kulak kabartınca sesin alt kattaki balkondan geldiğini anladı. Seslenmek istedi ama ne diyeceğini bilemedi. İçli içli ve sürekli ağlama devam ediyordu.
İçeri girdi, mutfakta bir sepet buldu. İp bağladı ve ” Merhaba size yardımcı olabilir miyim, uyku tutmayınca balkona çıktım ve sesinizi duydum ” diye yazarak aşağı sarkıttı. Bir müddet hiçbir şey olmadı. Sonra sepetin tutulduğunu hissetti. Biraz bekledi ve geri çekti.
” Teşekkür ederim, bana kimse yardım edemez. Birazdan zaten herşey çözülecek ” yazan notu aldı.
Hemen ” Sakın aptalca bir şey yapma, yanına gelmek istiyorum ” diye yazdı ve aşağı sarkıttı.
Tam sepetin aşağı indiği sırada bir çığlık ve arkasından bir gürültü oldu.
Çığlığın arkasından bir ses ” Kızım ne yaptınnn”
Elleri titremeye nabzı çok hızlı atmaya başlamıştı.
Eğildi, aşağıda çimlerin üzerinde bir kadın yatıyordu.
O anda kalp krizi geçirdi ve olduğu yere yığıldı.
Duyamadı ama aşağıda şöyle bir konuşma geçiyordu.
‘ ‘Kızım ben günlerdir, haftalardır o balmumu heykeli yapmaya çalıştım. Bitti ve kurumaya bıraktım. Sen nasıl böyle bir şey yaparsın’ ‘
‘ ‘Anne o boyayı yanlışlıkla döktüm, istemeden oldu. Saatlerdir burada üzüntüden ağlıyorum. Kurusun diye balkonun kenarına koydum ve yukarıdan gelen bir sepet değince düştü. İnan ben atmadım aşağıya’ ‘ diye ağlıyordu.
