Güle Güle…
Nisan 10
12:54
2017
Başını omzuna yasladı
Elini eline aldı
Saçının yumuşaklığı,
Teninin kokusu
Tüm benliğini sardı.
Biraz öylece durdu
Kafasını omzundan kaldırdı,
Ama elini bırakmadı
Gözleri buğulandı,
Birden sarsıldı.
Artık kendine hakim olamıyordu
Hıçkırıklar durmadı.
Gözyaşları birbiriyle yarıştı.
Her şey birbirine karışmıştı
Hissettiği tek bir koku vardı
Ölümün kokusu.
Çok erken bir ayrılıktı bu
Zamansız,
Haince.
Elindeki soğuk eli bıraktı.
Kimse duymadan
Sessizce ağladı…
(Güle güle….
Bahçeden bugün bir gül eksildi.
Her şey için teşekkürler anne…)
Not: Yayın Kurulundan Sevgili Levent Öztürk’ün değerli annesi, Cahide Öztürk’ün anısına ithafen. Ruhu şad olsun…
2.613 kez okundu
