Venüs ve Melek
Yine battı sulara, mavilikler içinden Tüm kızıllığı ile güneş. Yine söndü ümidin ateşi, yeniden doğana kadar güneş. Gecenin karanlığında parlayan, sonsuz yıldızların ışığı kadar Ümit vardı yüreğimde. Sadece bir ses, sadece bir sözdü beklediğim tüm günde.
Gece ufkunda yükselirken hilal İçimde bir korku, bir yalnızlık var. Sadece aşkı arayan yürekte, Beklemekten sonsuz acı kaldı sadece. Yine sabır, yine sabır Gülümseyen melek gözlerinde Parıldayan ışık kadar sonsuz istediğim aşk.
Sadece ümit var sonsuz yıldızların pırıltısı gibi. Sadece sesi var yüreğimin, Hala var etmekte yanan ateşi her doğumu için güneşin. Tatlı bir baykuş sesi, yırttı gecenin nefesini Sanki anlatır gibiydi, sevdiğimin yüreğini Arkadaş dedi arkadaş kal şimdi.
Gelecektir inan aşk Yıllardır süren derinliklerden Bekle, ancak ölüm senin içindeki son yıldızın Işığını söndürecek. Yine sabır, yine sabır Bekle yüreğim bekle, elbet senin için de doğacak Karanlıklardan maviliklere güneş Gülen gözlerindeki ışık, Senin kalbindeki ile birleşecek.
Tıpkı ellerin, gözlerin, dudakların yüreğin gibi, Bekle kalbim bekle hala yanmakta ümit ışığı Venüs’te… Bir Garip Kuthan SAVAŞÇIN
