Ölümün Ardından…
Ölüm bir an olmadığı için bir son da değil, yeni bir hal, yeni bir varoluş.
Sadece şimdi, burada ve bedenli değil diye, birisi ölünce kaybolmuyor.
Yaşayanlar onu andıkça zaten burada da var, ama kozmik hafızada, logosta, akaşik kayıtlarda, ya da zamanın sonsuzluğundaki zincirdeki halkasıyla da hep var.
Birisi öldüğünde, onun için değil, son derece bencilce, kendimiz için üzülüyoruz.
Nerede ve nasıl olduğunu bilmezken onun için üzülmek zaten aptalca, ve emin olun, istisnalar hariç, kesinlikle buradan daha iyi bir yerde.
Bizim üzüldüğümüz, neden onunla daha uzun ve kaliteli zaman geçiremediğimiz.
Keşke’ler ve pişmanlıklar bizi hasta eder, şeker hastalığının nedenidir zaten.
Ve aslında, doğru açıdan bakarsak, artık burada ve bedenli olmasa da, o ruhla yaşadıklarımızın hepsi çok değerli.
Bize kötü davranmış, dersler ve sınavlar sunmuş, ve/veya kasten üzmüş olsa bile öyle.
İlk olarak, şahsi muhasebe lazım.
Eğer karşılıklı helalleşme olmadan göçtüyse, bunu dileyin.
Ona ve ona rağmen yaptıklarınızı, müspet ve menfi, gözden geçirin.
Artık maalesef geç, ama eğer ona hatalarınız olduysa, bir daha bunları kimseye yapmayın.
Sonra ona borçlar konusu var.
Onu her zaman iyilikleri ve katkılarıyla hatırlamaya çalışın, yani sizi zorlamış olsa bile, bu zorlamaların sizi güçlendirdiğini düşünün.
Hakkında hep iyi ve güzel konuşun, ruhunu yüceltin, teşekkür edin.
Sonra emanetleri varsa sahip çıkın.
Vasiyetlerini, lafzen söylememiş bile olsa, yerine getirin.
İnsanlar, projeler, ya da hayaller.
Başlattıklarının bitebilmesi için katkıda bulunun.
Ne kabirde azap çeker, ne sırat köprüsü var.
Bütün bunlar zaten onun için değil, sizin için.
Onun için yapacaklarınız sizi de yüceltir.
“Ölüm Allah’ın emri, ayrılık olmasaydı” demiş ya şair.
O ayrılık siz yaşadıkça sürecek bir illüzyon.
Elbet bir gün buluşacaksınız, bu böyle yarım kalmayacak.
Ama yaşarken süreceği için, siz öldükten sonra kalacak olan diğerlerine de bu illüzyonu öğretin.
Yaşamayı sevmek, ölümden korkmamak demek aslında.
Sevgi ve korku aynı anda aynı yerde bulunamaz.
Yaşam sevgisi ve yaşamın neşesinde buluşalım…
