Bugün Babamın Doğum Günü
Bugün babamın doğumgünü…
Ama öleli, 7 ayı geçti.
O öldükten sonra, hala tam yeniden doğamadım.
Çok karizmatik bir aslan burcuydu o.
Dünyanın bütün şehirlerinde sadece aurasıyla bile saygı görürdü.
Ve dünyanın bütün taşralarında da.
Onu özlüyorum.
Bulunduğu yerden ve zamandan, kendi dünya geçmişine ve buraya baktığındaki, ve ona hep çok yakışan müstehzi gülümsemesini görüyorum.
Gözlerim yaşardı şu anda yine.
Son aylarında elimi tutup, kaç kez “gönder beni artık” dediğini hatırlamaya çalışıyorum.
Ama insanın sınırları, sevmediği anları bilincinden siliyor.
Ölüm ilanını yazarken, ve “hakka yürüdü” derken, “çok özlediği hakka yazalım mı?” dedik, ve vazgeçtik.
Çünkü o bunun bilinmesini istemezdi.
Tanrı ve evrensel sistemle çok bireysel, hatta biraz bencil bir ilişkisi vardı.
Demek ki bu da biraz genetik…
Sevgili baba, veya orada adın her neyse.
İyi ki doğmuşsun.
Kolay olmak sana hiç yakışmazdı zaten, ama harika bir babaydın.
Dünya şövalyeliğini, dervişliğini, centilmenliği ve felsefe sevgisini, hizmeti ve onuru senden öğrendim
Ve Ulu Yaratan’ın şanını yüceltmeyi.
Ayrıca, garsonlara ve evdeki yardımcılara saygılı ve cömert davranmayı, evdeki mutfağın sınırsız misafirperverliğini, beyaz yalan zarafetini, iyi kumaş ve iyi ayakkabının önemini, seyahatlerde ve eğlencelerde muhasebe yapmamayı, ve aslında, aynı zamanda centilmen bir derviş ve şövalye olmayı senden öğrenmeye çalıştım.
Canım babam, iyi ki doğdun, ve iyi ki babam ve ilk öğretmenim oldun.
Verdiğin genler, ve eğitim, beni ben yapan en önemli katkılar.
Bulunduğun yerden bize hep o çapkın ifadenle bak.
Yasım hala devam ediyor, Ekim ortası bitecek.
Ondan sonra, hep istediğin gibi, ortaya çıkacağım.
Ve sana söz, bana hep söylediğin gibi, “oğullar babalarının hayalleridir” cümlesi için çalışacağım.
