felsefe taşı

İnce yaşamak, İnce ölmek

İnce yaşamak, İnce ölmek
Mart 12
09:35 2021

Az sonra okuyacaklarınız, yakın zamanda yaşanmış gerçek bir hikayedir.
Yalnızca isimler ve yerler değiştirilmiş olabilir.
*****************

Fuat abinin hastalığını kendisi gibi hepimiz biliyorduk. Son günlerini yaşadığını, bir aydan daha az bir zamanı olduğunu galiba bizden de fazla kabullenmişti kendisi…
Konuşabildiği son zamanlarında, dört arkadaş birlikte ziyaretine gitmiştik evine.
Zorlukla “Beyler, sizlere bir vasiyetim var.” dedi…
Birbirimize baktık.
Fuat abi devam etti;
“Beşimizin hep gittiğimiz meyhane var ya…”
Evet anlamında başlarımızı salladık.
“Beni gömdüğünüz gün o meyhaneye gidin…”
Küçük bir kasabaydı Kınık…
Zaten kafa çekebildiğimiz iki yer vardı. Ama çoğunlukla Fuat abinin sevdiği o meyhaneye gidilirdi. Sevdiğimiz şarkıları söylerdik birlikte… Sonrasında merkeze, Bergama’ya dönmek için çoğunlukla kafamız iyi bir şekilde araç kullanırdık. Kınık’ta yaşayan Fuat abi ise kızarak söylenirdi buna…
“Beni gömdüğünüz gün o meyhaneye gidin… Söz verin bunu yapacağınıza…”
Söz Fuat abi dedik…

Bir zaman sonra Fuat abimiz öldü. Akşamüzeri, Kabristan’dan çıktıktan sonra birbirimize baktık.
Tuhaf bir histi bu. Yakın bir arkadaşımızı az önce gömmüştük ama o meyhaneye gitmesek o arkadaşımıza ayıp oluyordu sanki.
Yapacak bir şey yoktu. Dört arkadaş tuttuk meyhanenin yolunu. Amacımız bir saat oturup kalkmaktı.
Biz daha oturur oturmaz masa öyle bir donandı ki, hiç birini bizim söylemediğimiz mezeler, litrelik rakılar… Birbirimize baktık yine anlamsızca…
Mekânın sahibi Refik amca geldi yanımıza… “Bunlar Fuat’tan.” dedi.
Anlamadık önce. Fuat abi birkaç ay önce gelmiş, dördümüzün adını vermiş, öldüğüm gün burada kafa çekmeye gelecekler deyip hesabı ödemişti. Gözler doldu, boğazlar tıkandı.
Birinci şişenin sonlarına doğru bir udi, bir kemancı geldiler oturdular masaya…
Bir tanesi “Şimdi Fuat abi ve sizin sevdiğiniz şarkıları çalazais.” dedi. İkinci şişenin yarısında, hep birlikte söylediğimiz şarkılarla iyice kendimizden geçmişken bir de dansöz geldi, iyi mi? Şaka yapmıyorum. Fuat abi bunu da ayarlamış…
Son gelen şişe ellilik miydi, yetmişlik miydi, hatırlayamıyorum.
Kapının önüne çıkınca yüzümüze yediğimiz sert ayaz, bu kafayla Bergama’ya nasıl gideceğimizi sorgulatmaya başladığı sırada, Refik amca yanaştı yine…
“Beyler” dedi, “Fuat size bir araç ayarladıydı, Bergama’ya rahat dönmeniz için.”

Taksi hepimizi evlerimize dağıttı ama dağıtmasaydı da bizler zaten dağılmıştık.
Böyle bir şeydi; ince yaşamak ve ince ölmek…
************
Hikaye budur ve bire bir gerçektir dostlar…
Fuat abi gibiler giderken, bakıyorum da bazılarına…
İçim acıyor.
Sıhhatinize.

2.302 kez okundu
Paylaş

İlginizi Çekebilir

  • Hiç bi şey yapmakHiç bi şey yapmak Bugün hiç bir şey yapmak istedim. Herhangi bir şeyi hergün yapıyordum. Hatta keşke her gün bir şey yapabilseydim. Çoğunlukla biden fazla şey yaparak geçen günlerimde bugün hiç bir şey […]
  • Kar Leoparı’nın Öyküsü – 1994Kar Leoparı’nın Öyküsü – 1994 1988 sonlarında başladığım doğa sporlarını akademik hayatım boyunca son derece hızlı ve üretken bir şekilde sürdürdüm. Dağlara tırmandım, mağaralara girdim, denizlere daldım, dağlardan […]
  • Ölmeden Önce Yapılacaklar ListesiÖlmeden Önce Yapılacaklar Listesi “Ölmeden önce yapılacaklar” listeniz oldu mu hiç? Hiç öz benliğinizle yüzleşip, içinizde kalanları kendinize itiraf edebildiniz mi peki? O cesareti bulabildiniz mi hiç […]
  • Kum SaatiKum Saati Kum saatinin içindeki taneler; kumlar... Her biri de aynı gibi, Tek bir hareket ile başlıyor yolculukları. Ama önce bekliyorlar; O, bir kum tanesi genişliğindeki aralığa ulaşıp, […]

Sosyal Medyada Takip Edin

Üye Olun

Yazarlar

Kategoriler

Takvim

Aralık 2024
P S Ç P C C P
« Kas    
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  

Arşivler